تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
موقعيت جغرافيايي
استان بوشهر حدود 23167 كیلومتر مربع مساحت و ۶۰ كیلومتر ساحل دارد و در شمال خلیج فارس‌در جنوب ایران واقع شده و اهمیت سوق الجیشی و اقتصادی قابل توجهی دارد. شهرستانهای بوشهر،تنگستان، دشتستان، دشتی، دیر، دیلم، كنگان و گناوه در این استان قرار دارند و مركز سیاسی - اداری آن، شهر بوشهر است. استان بوشهر در سال ۱۳۷۵حدود 727,373 نفر جمعیت داشته است. از این تعداد 5/۵۳ درصددر نقاط شهری و 76/44 درصد در نقاط روستایی سكونت داشتند و بقیه غیر ساكن بوده‌اند.
استان بوشهر از نظر موقعیت طبیعی از دو قسمت جلگه‌ای و كوهستانی تشكیل شده است. قسمت جلگه‌ای آن در امتداد خلیج فارس كشیده شده است. اكثر شهرها و مراكز جمعیتی استان در محدوده این جلگه‌ها استقرار یافته‌اند. قسمت كوهستانی استان، از دو رشته كوه گچ‌ترش و نوكند تشكیل شده كه در سراسر طول استان به موازات هم امتداد یافته‌اند.
آب و هوا
آب و هوای استان در نوار ساحلی گرم و مرطوب و در قسمت‌های داخلی، گرم و خشك صحرایی‌است. در این استان دو فصل محسوس وجود دارد؛ زمستان نسبتاً خنك شامل ماه های آذر، دی، بهمن و اسفند و تابستان گرم و خشك كه سایر ماه های سال را در بر می‌گیرد. فصول پاییز و بهار این استان بسیار زودگذر است. متوسط دمای سالانه استان ۲۴ درجه سانتی گراد گزارش شده است كه بیشترین مقدار آن در تابستان با ۵۰ درجه و كمترین مقدار آن در زمستان با ۶ درجه سانتی‌گراد ثبت شده است. گرمای متوسط خنك‌ترین ماه این استان، در دی ماه با ۱۵ درجه سانتی‌گراد گزارش شده است. در این استان بین دهم اردیبهشت تا دهم مهرماه (حدود ۱۴۰روز) میزان گرما به بیش از ۴۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد.
تاريخ و فرهنگ
استان بوشهر به علت موقعیت استراتژیكی مناسب برای احداث پایگاه دریایی و بندرگاه، مورد استفاده پادشاهان عیلام قرار گرفته بود. در زمان هخامنشیان سرزمین بوشهر جزو ساتراپ پارس بود. خلیج فارس و به تبع آن استان بوشهر، به دلیل موقعیت سوق الجیشی و اهمیت اقتصادی و بازرگانی، در طول تاریخ‌همواره از سوی كشورها و دولت‌ها برای تبادل علم و ثروت و گسترش قدرت سیاسی مورد توجه قرار گرفته‌است. اولین یورش دولت‌های اروپایی به سواحل خلیج فارس در سال ۱۵۰۶ میلادی با حمله پرتغالیها برای مقابله با تجار مصری و ونیزی صورت گرفت. در سال ۱۰۳۱ هجری قمری شاه عباس صفوی با انگلیسی‌ها متحد شد و دست پرتغالیها را از خلیج فارس كوتاه كرد. از سال ۱۱۴۸ه.ق نادر شاه بوشهر را كه دهكده‌ای بیش‌نبود، مورد توجه قرار داد و بوشهر را به یك بندر با اسكله كشتی‌سازی تبدیل كرد. در اواخر سلطنت نادرشاه افشار، ایران ۲۳ تا ۲۵ فروند كشتی در خلیج‌فارس مستقر كرده بود.
در دوره حكومت سلسله زند نیز این منطقه محل كشمكش های سیاسی بود. سلسله قاجاریه كه پس از زندیه به روی كار آمد چندان نفوذی در خلیج فارس نداشت. به همین دلیل رفته رفته نفوذ انگلیسی‌ها در خلیج فارس بیشتر شد و زمام امور خلیج فارس و دریای عمان به دست آنها افتاد و ژنرال كنسول انگلیس در بوشهر مدت ۲۰سال بر خلیج فارس حكمرانی كرد. این حكمرانی تا سال‌های بعد از ۱۹۱۳ میلادی نیز ادامه داشت و درجنگ‌هایی مابین سپاه ایران و قشون متجاوز انگلیسی در زمان ناصرالدین‌شاه روی داد. سپاه ایران در سال ۱۸۵۷مغلوب شد و سلطه انگلیسی‌ها بر خلیج فارس و استان‌های ساحلی كماكان ادامه یافت. این شكست در سال ۱۹۱۳ میلادی نیز كه رهبری جنبش استقلال طلبانه را رئیس علی دلواری و دلیران تنگستان بر عهده داشتند،مجدداً تكرار شد.
شهرستان بوشهر:
بندر بوشهر در انتهاي شمالي يك جزيره در حاشيه خليج فارس قرار دارد.سرچشمه نام شهر ناشناخته است.نام ابوشهر كه در منابع عصر قاجار آمده آنگونه كه كوتاه شده بخت اردشير به معناي اردشيرعرضه نموده اند.هرچند متحمل است ولي از سوي هيچكدام از مدارك موجود پذيرفته نمي شود.اين شهر بندري يكي از مراكز مهم و قديمي ترين تمدن فرهنگ ايران زمين به شمار ميرود و روزگاري در پيوند با شهر مزامبريا شناخته مي شود.با تكيه بر تحقيقات انجام شده در سال 1913م /1332 ه.ق از طرف هيات باستان شناسي فرانسوي در جنوب محله امامزاده بوشهر معبد بزرگ خداي ايلامي (ان شوشيناك) قرار داشته است.در آن زمان اين نقطه را ليان مي ناميدند.
بوشهر در زمان ايلامي ها يكي از مراكز مهم فرهنگي-تجاري بشمار ميرفته و شهر تاريخي ليان پل ارتباطي ايلاميان با نواحي اقيانوس هند و جنوب شرقي آسيا بوده است.در دوران ماد و هخامنشي تمدن بوشهر به حيات خود ادامه داد. در دوران حكمراني هخامنشيان پادشاهان اين سلسله قدرتمند كاخ ها و بناهاي باشكوهي در اين منطقه از كشور بنا نمودند كه از جمله مي توان به كاخ هخامنشي بردك سياه در 12 كيلومتري شمال برازجان،كاخ كوروش در جنوب غرب برازجان و كاخ تل مر و گور دختر در منطقه پشت پر اشاره كرد.در زمان سلوكيان و ساسانيان بوشهر همچنان مورد عنايت و توجه ويژه اي بوده و در اين دو دوره تاريخي نيز (ريوارد شير) و يا همان گونه كه در كارنامه اردشير بابكان آمده(بخت اردشير)بعنوان يك بندر مهم تجاري و فرهنگي مورد توجه بوده است.ساسانيان در ريواردشير كه بعدها به عنوان ريشهر نام گرفت قلعه مستحكمي بنا كردند كه داراي برج و باروهاي بلندي بوده و از يك طرف مشرف به دريا و سه طرف آن داراي خندق هاي عظيمي بوده كه هنگام حمله احتمالي دشمن و يا هرگونه خطري مالامال آب دريا مي شده است.هم اكنون ويرانه هاي قلعه ريشهر در منطقه ريشهر كنوني در فاصله 10 كيلومتري جنوب بوشهر قرار دارد و نقب هاي آن نيز در منطقه تل پي تل قابل مشاهده است.
با سقوط سلسله ساساني به دست اعراب مسلمان تمدن و فرهنگ ريشهر نيز رو به اضمحلال گذاشت.از احوال ريشهر از سقوط اين شهر بدست مسلمين تا زمان نادرشاه افشار به سال 1734 م/1147 ه-ق اطلاعات اندكي در دست است.اقدامات نادر و سياست دريايي او براي مبارزه با عثماني ها و گسترش قلمرو دريايي خود در خليج فارس سبب گرديد تا اين شهر بندري بار ديگر مورد توجه خاصي قرار گيردتا درآنجا را بعنوان پايگاه دريايي خود در خليج فارس برگزيند و نامش را به بندر نادريه تغيير داد .نادر شاه با بكار گماردن يك تاجر انگليسي به نام جان التون بوشهر را بصورت يك مركز مهم كشتي سازي و پادگان نظامي در آورد.بنا به گزارش هلندي ها در زمان نادر ناوگاني با هشت تا ده هزار مرد در بوشهر مستقر بوده است.همچنين چند كارخانه كشتي سازي نيز در اين شهر احداث گرديد.
صنايع دستي
استان مرزي و ماهيتاً جاري بوشهر در طول تاريخ به واسطه عدم برخورداري از جايگاه مناسب در توليدات كشاورزي و دامي ،از صنايع دستي قابل توجهي برخوردار نبوده است.تنها برخي ازمحصولات صنايع دستي مانند گرگور به دليل نيازمندي هاي آن و محصولات حصيري به واسطه وجود مواد اوليه و كاربري هاي آن از ديرباز در منطقه توليد مي شده است كه در حال حاضر نيز عده اي بدين فعاليت مشغولند.
طي چند سال اخير صنعت فرش بافي خصوصا توليد گبه در مناطق روستايي و بعضا مناطق شهري استان بوشهر گسترش يافته است.حمايت هاي مستمر و موثر سازمانهاي مسئول صنايع دستي استان در جهت آموزش و انجام خدمات پشتيباني و اعطاي تسهيلات بانكي از طريق تبصره هاي ساليانه بودجه و از طرفي فراهم آمدن زمينه هاي مناسب صادرات گبه و گليم از جمله دلايل گسترش صنعت فرش در استان بوده است.مهم ترين صنعت دستي استان در حال حاضر فرش دست باف است كه سهم عمده اي از اشتغال و توليدات اين صنعت را به خود اختصاص داده است.البته صنايع دستي ديگري از جمله سفال گري ،توليد محصولات حصيري،عبا بافي و خصوصا گرگور بافي در استان رواج داشته كه در بين اين ها گرگور بافي در نوار ساحلي از اهميت بيشتري برخوردار بوده است.
آخرين اطلاعات رسمي منتشره مربوط به نتايج آمارگيري خانوارهاي داراي فعاليت صنعتي ،درسال 1373 مي باشد كه عمده ترين صنعت رايج در بين خانوارهاي داراي صنعت خانگي در اين سال ،صنعت نساجي بوده است كه بيش از 5/92 درصد از كل اشتغال خانگي را در كشور به خود اختصاص داده است.اين نسبت در استان بوشهر در حدود 6/88 درصد بوده است .زير بخش صنايع توليد قالي ،قاليچه و گبه از بيش ترين سهم اشتغال در صنعت نساجي برخوردار است.در سال 1378 تعداد 33 واحد صنايع دستي در سطح استان فعال بوده كه تعداد شاغلين اين واحدها 96 نفر بوده است.ميزان توليدات فرش در اين سال 18253 مترمربع بوده كه 5500 متر مربع آن صادر شده و نقش بسزايي در پيكره اقتصادي استان از جمله اشتغال ،كسب در آمدهاي ارزي و... داشته است.اين مقدار معادل 22 تن از كالاهاي صنايع دستي استان به ارزش بالغ بر 408283 بوده است و قيمت هر كيلوگرم از كالاهاي صادراتي صنايع دستي استان5/18 دلار بوده است.
با اين كه استان بوشهر در طي سالهاي گذشته از جايگاهاي مناسبي در صنايع دستي برخوردار نبوده است ولي چند ساله اخير با حمايت هاي جدي ،صنعت فرش دست باف به ويژه گبه و گليم توسعه شايان توجهي داشته است.در حال حاضر تنها مشكل صنايع دستي استان ركورد بازارهاي صادرات فرش است و در صورتي كه اين مشكل برطرف شود تثبيت فراوان شغل در مناطق روستايي استان و افزايش سطح درآمدهاي خانوارهاي روستايي بدون هيچ گونه مشكلي امكان پذير خواهد بود.
جاذبه هاي سياحتي و زيارتي شهرستان بوشهر
معرفي جاذبه هاي شناخته شده و ناشناخته سياحتي و تبليغات موثري براي ارائه اطلاعات مناسب مربوط به تاريخ و تمدن ديرينه كشور ايران ، يكي از اقدامات موثر فرهنگي است كه قطعا به توسعه ايرانگردي و جهانگردي و كسب در آمد بيشتر مي انجامد . بسياري از مردم جهان و حتي مردم كشور ايران ، از آثار تاريخي و فرهنگي ايران اسلامي يا اطلاعات جامعي ندارند و يا دانسته هايشان ناقص است . شايد عده اي تصور كنند كه فقط بقاياي تخت جمشيد در شيراز و آثار وابنيه در اصفهان ، مجموعه آثار تاريخي و فرهنگي ايران را در بر مي گيرد. حال آنكه در جاي جاي كشور اسلامي ما ، از جمله استان بوشهر آثار گوناگون باستاني ، تاريخي ، فرهنگي ، مذهبي و ... وجود دارد .
از استان بو شهر چه سوغاتی میشه برد
مشهورترین سوغات و محصول صنایع دستى استان بوشهر گبه و گلیم صادراتى است که در مناطق وسیعى از شهرستان‌هاى استان رواج دارد.
مهمترین مراکز گبه بافى در استان بوشهر عبارتند از: روستاهاى شول، کمالى، بهمنیارى، محمدصالحى، عباسى، فخرآورى، کلر و چهار روستایى از توابع شهرستان گناوه.
پس از آن باید از عباى شترى بوشهر نام برد که در نوع خود منحصر به فرد می‌باشد و امروزه به مقدار بسیار محدودى تولید می‌گردد.
گرگوربافى، حصیربافى، سفال و سرامیک از دیگر صنایع دستى استان بوشهر هستند. محصولات دریایى(ماهى و میگو) و شیره خرما و ارده از سوغاتى این استان هستند.
خرما، حلوای مسقطی، ارده، حلوا راشی، حلوای سنگک، خارک پخته، انواع ماهی و میگو، عروسک ها و کالاهایی تزئینی صدفی و انواع حصیرها و سبد های بافته شده از برگ درخت نخل از سوغاتی های استان بوشهر می باشد.
جاهای دیدینی استان)
کوه پردیس نزدیکترین نقطه زمین به خورشید
مسجد مشیرالملک
خور گناوه
طبیعت خاویز
چاه کوتاه
پل رود مند
عسلویه پایتخت اقتصادی ایران
کوه نمک خورموج
عکس هایی از خانه رئیس علی دلواری استان بوشهر
اماکن تاریخی و دیدنی استان بوشهر
- دریای خلیج فارس
- کاخ هخامنشی بردک سیاه
- کاخ کوروش برازجان (چرخاب)
- کاروانسرای مشیرالملک (دژ برازجان)
- گور دختر دشتستان
- کاروانسرای دالکی
- امامزاده ابراهیم (شاهزاده ابراهیم«علیه السلام»)
- منطقه حفاظت شده مند شهرستان دیر (زیستگاه آهو و جنگلهای حرا)
- موزه شهید رییس علی دلواری
- خلیج نایبند وجنگل حرا
- قنات‌های روستای تشان
- کوه پردیس (پدری)
- امامزاده بی‌بی بانو
- امامزاده هاشم (پیر بیراهه آبگرمک)
- جنگل گلوبردکان ریز
- شهر باستانی سیراف
- آب انبار قوام
- آتشکده خورموج
- شهر باستانی ریشهر
- غار چهل خانه
- موزه رئیسعلی دلواری
- موزه مردم شناسی بوشهر
- قلعه کلات اهرم
- عمارت ملک شهرستان بوشهر
کاروانسرای مشیرالملک (دژ برازجان):
کاروانسرای مشیرالملک در ضلع شرقی میدان مرکزی شهر برازجان قرار دارد این کاروانسرا در سال 1250 شمسی به فرمان حاج میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک با هزینه‌ای معادل 40 هزارتومان ساخته شد معمار این ساختمان حاج محمد رحیم شیرازی سازنده پل مشیر و کاروانسرای دالکی است که به طرز ماهرانه‌ای اقدام به ساخت این بنا به سبک معماری زندیه کرده است. عمده مصالح تشکیل دهنده این کاروانسرا سنگ، گچ و ساروج است و در کف آن از تخته سنگ‌های بزرگ تراشیده شده، استفاده شده است. بام کاروانسرای مشیرالملک نیز با سنگ پهن تراشیده شده مفروش شده بود که به هنگام بارندگی آب باران بوسیله ناودان‌های سنگی که به طرز جالبی تعبیه شده بودند به بیرون از کاروانسرا هدایت می‌شد. این بنا مثل سایر کاروانسرا‌های دیگر دارای 4 برج مرتفع است. مساحت کل بنا 7000 متر مربع با زیر بنایی در حدود 4200 متر مربع می‌باشد. کاروانسرای مشیرالملک مجموعاً دارای 68 باب اتاق و حجره بوده که به دلیل تغییر کاربری آن در دوره‌های بعدی تعداد اتاق‌ها کم یا زیاد شده‌اند. از این بنا تا سال 1300 شمسی به عنوان کاروانسرا استفاده می‌شد که به دلیل واقع شدن شهر برازجان بر سر راه تجارتی شیراز به بوشهر مکانی مناسب جهت استراحت کاروانیان بوده است. از سال 1300 شمسی که قشون نظامی به برازجان وارد شد این کاروانسرا محل مناسبی برای استقرار نظامیان شناخته شد. از سال 1335 با تغییرات و تعمیراتی، این بنا در اختیار شهربانی قرار گرفت که از آن به عنوان زندان استفاده می‌شد. به همین دلیل به دژ برازجان معروف شد. این بنا سال 1377 با پیگیری‌های مکرر مدیریت میراث فرهنگی بوشهر به دلیل اهمیت و ارزش آن تخلیه شد و در جهت کاربری فرهنگی و هنری این اثر تاریخی مرمت‌های لازم روی آن صورت گرفت. کاروانسرای مشیرالملک در سال 1362 به شماره 1638 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
همچنین یکی دیگر از بناهای مهم تاریخی کشور کاخ چرخاب است که به دوران هخامنشی تعلق دارد و جزء کاخهای زمستانی امپراتوری بزرگ هخامنشی محسوب می شده است. این کاخ با نام «کاخ چرخاب»در نزدیکی شهر برازجان قرار گرفته است. این شهر نخستین بار در سال 51 کشف شد. کاوش‌های باستان‌شناسی به سرپرستی علی‌اکبر سرفراز محدوده کاخی به وسعت تقریبی 50 در 50 متر را آشکار ساخت. کاخ برازجان کاخ ناقصی است که هرگز مسکونی نشد و کاوش‌های باستان‌شناسی در آن نشان می‌دهد ساخت این کاخ عظیم به فرمان کوروش کبیر بوده ( به طوریکه آثار به دست آمده در آن یادآور پاسارگاد است) و احتمالا با مرگ وی نیز متوقف شده است. ظرافت هنرمندانه آثار در این کاخ نیز باستان شناسان را با این پرسش مهم مواجه کرده است که چه هنرمندانی و با چه ابزاری در این کاخ کار کرده اند که نظیر آن حتی در تخت جمشید نیز که مقر اصلی پادشاهی هخامنشی بوده، به دست نیامده است.مهم ترین ویژگی در تمام محوطه ها و کاخ های هخامنشی در این آثار استفاده استادانه از سنگ است اما کاخ کوروش هخامنشی در چرخاب برازجان، تنها نمونه از معماری این عصر است که در بنای آن هم از سنگ استفاده شده و هم از آجر. اهمیت این آجرهای دو لایه که درونش از گل خام و روکش آن از گل پخته است به ویژه از نظر تکنیک ساخت و ارزش کاربردی آن در عایق بندی و افزایش مقاومت فشار مصالح است. که احتمالا در تناسب با شرایط اقلیمی منطقه بوده است.
یکی از بناهای مهم تاریخی بوشهر است که به دوران هخامنشی تعلق دارد و جزو کاخهای زمستانی این امپراتوری بزرگ محسوب می شده است.این کاخ در 12 کیلومتری شمال شهر برازجان, در میان نخلستانهای روستای درودگاه در محل تلاقی دو رودخانه شاپور و دالکی قرار گرفته است.
جلگه برازجان در دوره هخامنشی اهمیت فراوان دارد و علتش این است که ایران در دوره هخامنشی صاحب نیروی دریایی شد و توانست از راه دریا به تجارت و کشور گشایی بپردازد.علت انتخاب این جلگه نزدیکی آن به خلیج فارس و در پی آن تسلط بر راههای تجاری منطقه و تحت نظر داشتن آبراهه های جنوبی از لحاظ سیاسی و اقتصادی بوده است.تمامی این مسائل وسیله برپایی3 کاخ سنگ سیاه, بردک سیاه و کاخ چرخاب رادر این منطقه فراهم اورده است.
تالار مرکزی بردک سیاه 36 ستون دارد و از این لحاظ شبیه کاخ اپادانای تخت جمشید است.
بنای گور دختر که بسیار شبیه به آرامگاه کوروش هخامنشی در پاسارگاد است در منطقه ارم واقع شده است و قدمت آن به سده ششم قبل از میلاد برمی‌گردد.
بنای تاریخی گور دختر واقع در روستای بزپر (پشت پر) ٥٠ کیلومتری شمال شرقی برازجان قرار گرفته است.ساختمان اصلی به شکل مکعب مستطیل بوده که دارای سه پلکان در اطراف و پوش سقف خرپشته‌ای که به شکل نیم استوانه خالی است که احتمالا جایگاه قرار گرفتن جسد بوده است که درست همین اصول و فرم در مقبره کوروش در پاسارگاد فارسی محفوظ می‌باشد کل بنا از ٢٤ قطعه سنگ در ابعاد مختلف و بوسیله بست‌های دم چلچله‌ای به همدیگر مربوط گردیده و مثل سایر بناهای هخامنشی هیچگونه ملاتی در آن یافت نمی‌شود.
قلعه خورموج یکی از آثار شکوهمند تاریخی استان بوشهر است که طی زمان تغییر یافته و روی به ویرانی گذاشت است.
قلعه خورموج شامل چهار حصار،چهار قلعه،اندرونی،عمارت مرکزی و قراولخانه و اصطبل بوده است. قسمتی از ان به نام قلعه محمد خان دشتی و قسمت دیگر آن به نام قلعه جلال خان معروف بوده است. این قلعه در شهر خورموج واقع شده است. سبک معماری آن سلجوقی و متاثر از سبک قلعه سازی دوره ساسانی است که با استفاده از تاق نما ها و گچبری در آرایش دیوارها و درون اتاق ها بنا شده است.
پارک ساحلی آب شیرین کن:
پارک ساحلی آب شیرین کن هم در نزدیکی عمارت ملک و روبروی دانشگاه خلیج فارس قرار دارد که خیلی با صفا و زیباست. یک قسمت از این پارک جزء منطقه نظامی است ولی با این حال بازدید امکان پذیر است . رستوران سنتی و کافی شاپ هم در پارک موجود است و از پیتزا سمبوسه های خوشمزه پارک آب شیرین کن هم بی نصیب نمانید . پارک آب شیرین کن در اوایل فصل بهار از همیشه سر سبزتر و زیباتر است .
کلیسای ظهور مسیح بوشهر:
این کلیسا مربوط به زمان تاسیس کمپانی هند خاوری یعنی اوایل سده 19 م.است. این کلیسای کوچک در جوار ساختمان کنسولگری سابق انگلیس و اداره دارایی پیشین بوشهر قرار دارد.
ساختمان «آب انبار قوام» در غرب شهر بوشهر و کنار دریا قرار دارد. این آب‌انبار (برکه) صد و پنجاه سال پیش در زمان قاجاریه ساخته شده‌است. اسکلت صلی و طاق آن از سنگ‌های رسوبی خیلی مقاوم با سه دهانه ستون‌بندی به وسیله چهارطاق پوشیده شده است. 2 متر از آب‌انبار خارج از زمین و حدود 60متر آن در داخل زمین قرار دارد.
مجموعه ساختمان های عمارت ملک شهرستان بوشهر:
مجموعه ساختمان های عمارت ملک در حدود 100 سال قدمت دارد ودر نزدیکی میدان بهمنی شهرستان بوشهر قرارگرفته است. مساحت زیربنای آن 4000 متر مربع بوده و در دوره قاجاریه توسط معماران فرانسوی با مصالح محلی احداث شده و درب و پنجره آن زیر نظر مهندسین فرانسوی ساخته شده است. عمارت متعلق به یکی از ثروتمندان بوشهر به نام محمد مهدی ملک التجاره بوده است این کاخ توسط متجاوزین انگلیس اشغال شده و به صورت مقر نظامی آن ها در آمد. آن ها بعد از سال ها استقرار در این کاخ با ورشکست شدن ملک التجار(صاحب اصلی کاخ) لوازم نفیس آن را با قیمت کم خریداری کرده و با خود بردند. در اواخرسلطنت رضا شاه این عمارت که خوابگاه نظامیان شده بوده و پس از چندین بار بازسازی رو به ویرانی نهاد و متاسفانه به خاطر وسعت زیاد هنوز مرمت نشده است نوع و سبک معماری از سبک ساختمان سازی دو قرن پیش سواحل خلیج فارس که به بنگله معروف است تاثیر گرفته است و دارای یک قسمت استحفاظی , بارو و شاهنشین وقسمتی به صورت چند ایوان و اتاق های مسکو نی است .
قلعه کلات اهرم تنگستان:
قلعه کلات اهرم واقع در شهر اهرم از توابع بخش مرکزی شهرستان تنگستان یکی از آثارهای تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است. «قلعه کلات اهرم تنگستان» یکی از قلعه‌های تاریخی منطقه‌است، این قلعه در شمال «شهر اهرم تنگستان» واقع شده و به زائر خضر خان تنگستانی منسوب است . قلعه مذکور در زمان حمله انگلستان به ایران مورد استفاده قرار گرفته و جای اصابت گلوله توپ بر برج غربی آن هنوز هم باقی مانده‌است . همچنین در همین قلعه اسرای انگلیسی نگهداری می‌شده‌اند . قلعه مشتمل بر چهار برج و بارو و قلعه میانی است و دارای تأسیسات خصوصی برای ساکنین قلعه می‌باشد . مصالح ساختمان قلعه از خشت خام و گل ساخته شده است.
بیشتر مردم استان بوشهر به زبان فارسی جنوبی با گویش محلی (بندری) تکلم می‌کنند. لهجه‌ها و گویشها در روستاها بیشتر از شهرها تنوع دارد. برخی از اهالی جزیره شیف و بنادر کنگان وعسلویه نیز به زبان عربی صحبت می‌کنند. فارسی در منطقه بوشهر با گویش بردستانی، گویش دشتی، گویش تنگستانی، گویش کازرونی و گویش اچمی گفتگو می‌شود. مردم سواحل خلیج فارس و جزایر آن به گویشی صحبت می‌کنند که رگه‌هایی از گویشها و زبانهای شبانکارهای، بلوچی، ترکمنی، لری و برخی واژه‌های انگلیسی، هلندی، پرتقالی، هندی و عربی را داراست ولی استخوان‌بندی و ریشه آن فارسی است. مردم شهرستانهای شمالی استان مانند دشتستان، گناوه و به‌ویژه دیلم با گویش متمایل به لری و مردم شهرستانهای جنوبی مانند قسمت‌هایی از شهرستانهای دیر، کنگان و به‌ویژه جم نیز به فارسی لهجه‌دار صحبت می‌کنند.
غذاهای محلی استان بوشهر
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
